Over Iris
“Een mens maakt deel uit van het geheel, dat door ons “het universum” genoemd wordt. […] Onze taak moet zijn dat we onze cirkel van compassie vergroten, zodat alle levende wezens en de gehele natuur in al haar schoonheid erdoor omvat worden.”
- Albert Einstein
Vlekken van licht zwieren over het violetkleurig wandelpad. Statige stammen ontspringen aan de bosgrond, prijken hoog in de lucht. Dotten loof steken in veelkleurig groen af tegen de lentelucht. Een Utrechts landschap met een zuidelijk karakter. Frans licht in april (te zien op de tentoonstelling) brengt de visie van Iris Duchateau op het landschap in haar omgeving tot uitdrukking.
Iris vangt het verhaal van een individu of landschap in verf op het doek. De verhouding van de mens tot de natuur vormt een terugkerende thematiek. Het contrast tussen de uitgestrektheid van landschappen en de onbeduidendheid van de mens vormt een aanzet tot denkwerk. De werken van Iris worden niet enkel bepaald door verwondering over de kracht en kwetsbaarheid van mens en natuur. Op specifieke momenten of plaatsen is de natuurervaring harmonieus. Alsof de natuur een stukje van zichzelf bloot geeft, wat resulteert in toenadering tussen mens en natuur. In haar verbeeldingen van natuur geeft Iris uitdrukking aan het karakter van landschappen en de voortdurende verscheidenheid aan beleving van natuur. Ook in haar figuurstukken en portretten streeft Iris naar het vangen van de persoonlijkheid of het gemoed van mensen. De beeltenissen zijn altijd een uitdrukking van de ervaring van de kunstenaar:
“Schilderijen hebben een eigen leven dat voortkomt uit de ziel van de schilder.”
- Vincent van Gogh
Je zou Iris een moderne romanticus kunnen noemen. Ze werkt nat in nat op het doek of paneel, zoals de impressionisten haar voor gingen. Haar handschrift kenmerkt zich door vlekken en lijnvoering, die van dichtbij haast abstract lijken. Wanneer je afstand neemt tot de werken doemt een landschap of mens op. Je herkent een Duchateau aan haar eigenzinnige toets, dynamiek in de voorstellingen en expressief kleurgebruik.
Opgroeiend op de Veluwe werd Iris omringd door creatievelingen, in een gezin waar dikwijls muziek klonk of getekend werd. Van jongs af aan kwam ze veel in het houten huisje van haar ouders in Luxemburg, waar Iris het mooie landschap in beeld bracht. Evenals haar zus en broer koos Iris aanvankelijk voor een studie aan het conservatorium, om uiteindelijk toch voor het vak kunstschilder te kiezen. In feite is de ervaring van musiceren en schilderen voor Iris hetzelfde. Immers een verhaal vertellen op de viool of het doek betreft voor de kunstenaar slechts een andere uitingsvorm.
Vanaf 2008 zijn de schilderijen van Iris te zien op exposities en tentoongesteld in diverse galerieën door heel Nederland. Ook werkt zij in opdracht aan een serie portretten van promovendi van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Iris volgde masterclasses bij Peter Smit en Sam Drukker.
Niet enkel het Hollandse landschap vormt een inspiratiebron voor Iris. Eerder schilderde ze series werken van het Franse en Scandinavische landschap